3 خطایی که ممکن است هنگام دویدن مرتکب شوید!

انجام حرکات کششی ایستا قبل از دویدن، کارایی دویدن را مختل می کند

3خطایی که ممکن است هنگام دویدن مرتکب شوید!
مطمئنا می دانید که باید پیش از اینکه بدوید تمرینات و نرمش های کششی را انجام بدهیم تا بدن  برای دویدن آماده شود. به نظر هم باید اینطوری باشد  ولی ممکن است تعجب کنید اگر به شما بگوییم که هیچ پژوهش علمی مبنی بر این که بر  تاثیرات مثبت حرکات کششی بر روی دویدن باشد،‌ وجود ندارد. به همین علت  هم  پژوهشگران دانشگاه A&M تگزاس در این مورد پژوهش هایی انجام دادند و در آخر به این نتیجه رسیدند که حرکات کششی در واقع باعث کندی دویدن ما می شوند!
برای اینکه بهترین نتیجه رو از دویدن بگیرید باید روش درست دویدن و پرهیز از کارهای بیهوده رو بدانید.  

در این مطلب درباره سه مورد از حرکات کششی بازدارنده که کارایی دویدن رو کاهش می دهند، صحبت می شود.

خطای اول :  برای گرم کردن بدن حرکات پویا انجام نمی دهید

منظور از حرکات پویا، جهش، پیاده روی سریع و امثال این حرکات است. این حرکات، برای شروع دویدن، بسیار مناسب و فوق العاده هستند. این حرکات، تمام بدن رو به تحرک واداشته و اثر منفی حرکات کششی ایستا رو ندارند و بدن رو برای شروع دویدن، گرم می کنند.

خطای دوم : قبل از دویدن حرکات کششی ایستا انجام می دهید

منظور از حرکت کششی ایستا این است که کمر رو خم  کنید و با دست، نوک انگشتان پا رو گرفته و ۳۰ ثانیه در این حالت بمانید. انجام حرکات کششی ایستا قبل از دویدن، کارایی دویدن را مختل می کنند. تاندون های عضلات مانند تسمه های لاستیکی می مانند. هر قدر که کوتاه تر و کم ارتجاع تر باشند، خیلی زود به عقب بر می گردند.

در هنگام دویدن در مسافت های طولانی، تاندون های عضلات پشت ران با تلاش کمتری به عقب کشیده می شوند و به ما این اجازه رو می دهند که اکسیژن و انرژی رو ذخیره کنیم.حرکات کششی ایستا، باعث بلند شدن این تاندون ها شده و در نتیجه، مدت بیشتری طول می کشد تا تاندون جمع شده و به عقب برگردد. پس اکسیژن و توان بیشتری رو صرف می کند.

منظور از حرکات پویا، جهش، پیاده روی سریع و امثال این حرکات است

خطای سوم : عدم انعطاف پذیری عضلات کفل (باسن) و زانو
استحکام عضلات پشت ران به دویدن با کارایی بیشتر، کمک می کند. اما اگر عضلات کفل (باسن) و زانو فاقد انعطاف باشند، در دویدن های طولانی مسافت، باعث کاهش کارایی دویدن می شود. علت این است که عدم انعطاف عضلات کفل، هم طرازی بدن رو بر هم زده و نمی گذارد که در حین دویدن، بدن رو با گام های بلند به خوبی از زمین بکنیم و بلند کنیم. بی انعطافی زانوها نیز در هر قدم بر این مقاومت می افزایند و در مجموع باعث کاهش کارایی و سخت تر شدن ورزش دو می شوند.

برای رفع این مشکل باید هفته ای حداقل سه مرتبه حرکات کششی عضله فموریس رو که از زانو تا بالای ران امتداد دارد و به کفل ختم می شود، انجام بدهید. البته این حرکت رو قبل از دویدن و به خصوص نیم ساعت مانده به دویدن، انجام ندهید بلکه در زمان های دیگری که نمی دوید از این حرکت برای تقویت عضللات کفل و زانو استفاده کنید.
منبع : yeka.ir